|
Ameryka - Inkowie
- autor : Rel-Club
22/06/2012 @ 01:44 
INTI RAYMI
24 czerwca
Święto Słońca, barwny festiwal organizowany corocznie pod murami Cuzco (Peru), inscenizujący inkaskie święto ku czci boga Inti (keczua – Słońce). Uroczyście i ze stosowną powagą świętowano przesilenie zimowe (na półkuli południowej przypadające 24 czerwca) i inkaski Nowy Rok. Słońce znajdowało się wówczas najbliżej peruwiańskiej ziemi, co stwarzało możliwość zaskarbienia łask Intiego i zdobycia jego względów. Obecnie uroczystości gromadzące nawet dwieście tysięcy widzów przybyłych z różnych stron kraju i świata, są po karnawale w Rio de Janeiro, drugim największym świętem Ameryki Południowej.
/ czytaj więcej /
Europa Pogańska - Rodzimowiercy
- autor : Rel-Club
20/06/2012 @ 04:35  Noc Kupały - rodzime święto zakochanych
Kupalnocka to jedna z najdawniejszych uroczystości obchodzonych w czasie przesilenia letniego na obszarach zamieszkiwanych przez ludy słowiańskie, germańskie i celtyckie...
Noc Kupały, zwana też Nocą Kupalną, Kupalnocką czy też w pewnych regionach Świętem Kresu lub też potocznie Sobótką, to nazwa słowiańskiego święta związanego z letnim przesileniem Słońca. Obchodzona jest w najkrótszą noc w roku, czyli najczęściej (nie uwzględniając roku przestępnego) z 21 na 22 czerwca - nie należy mylić tego święta z później wprowadzoną wigilią św. Jana (potocznie zwaną też Nocą Świętojańską i posiadającą wówczas wiele zapożyczeń z zastałych, znacznie starszych tradycji) obchodzoną w nocy z 23 na 24 czerwca. Kupalnocka to święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości, o którym Józef Ignacy Kraszewski w "Starej Baśni" pisał: "Dzień Kupały - najdłuższy w roku, noc Kupały - najkrótsza, były jednym ciągiem wesela, śpiewu, skoków i obrzędów".
/ czytaj więcej /
Chrześcijaństwo i odłamy - Katolicyzm
- autor : Rel-Club
20/06/2012 @ 03:12 
Mój dziwny kraj i jego dziwna religia
Spróbuję spojrzeć na Polskę i jej religię oczami kogoś zupełnie bezstronnego – nie będącego Polakiem, nie będącego katolikiem, ale nie uprzedzonego, choć i nie szczególnie życzliwego – ani Polsce, ani katolicyzmowi. Jeśli sprzeniewierzę się temu, czyli napiszę tu coś stronniczego – przegrałem. Proszę jednak nie mylić stronniczości z brakiem życzliwości. Życzliwość nie jest moim obowiązkiem (bo mogę być obojętny, jakkolwiek powinienem doszukiwać się u ludzi raczej dobrej niż złej woli); bezstronność zaś – owszem.
/ czytaj więcej /
Europa Pogańska - Słowianie
- autor : Rel-Club
18/06/2012 @ 01:54 
Wieniec
Wieniec, wianki. Kolisto upleciona wiązanka z kwiatów lub ziół zowie się wieńcem, wiankiem. Wieniec w pojęciach narodu polskiego był zawsze godłem niepokalanego dziewictwa. Stąd dziewczęta ubierają głowy swoje w wianki, których mężatki nigdy nie nosiły, bo zabraniał im tego obyczaj narodu, będący prawem zwyczajowem. To też gdy Dąbrówka, żon Mieczysława I, wychowana pod wpływem oświaty niemieckiej, lekceważyła sobie ten zwyczaj i w wieku podeszłym nie kwefiła głowy, ale, (jak powtarza za współczesnymi Długosz), na wzór dziewic przystrajała się w czółko i wieniec, tak to się dziwnem wydawało Polakom, że aż przeszło do podań i na karty ich dziejów.
/ czytaj więcej /
Europa Pogańska - Słowianie
- autor : Rel-Club
18/06/2012 @ 00:42 
Sobótka
Najnowsze badania wyjaśniły nam w zupełności początek nazwy sobótki. Biskup poznański Laskarz w wieku XIV statutem swoim zakazuje tańców nocnych w wigilje przedświąteczne, t.j. w soboty i w wigilje uroczystości, przypadających w lecie, a zatem przed świętem Jana Chrzciciela, Piotra i Pawła. Z zabaw tego rodzaju najwspanialszą być musiała s o b ó t k a w okresie kategzochen świątecznym, t.j. na Zielone Świątki. Kaznodzieja krakowski Jan ze Słupca powiada, że tańczą podczas Świątek w lecie niewiasty, śpiewając pieśń pogańską. Stwierdza ten obyczaj, jako jeszcze pogański, statut synodu krakowskiego z r. 1408. Na sobótkę, którą zawsze obchodzono wieczorem w sobotę przed jednem ze świąt letnich, zbierali się jeszcze w wieku XVI wszyscy, zarówno kmiecie z wioski, jak drużyna i szlachta ze dworu, do ognia roznieconego na pagórku za wioską.
/ czytaj więcej /
Religioznawstwo - Religie pierwotne
- autor : Rel-Club
17/06/2012 @ 04:39 
Magia afrykańska
Najbardziej jednak ożywioną działalność wykazuje dziś magia na polu akcji społecznej i politycznej jako najbardziej dziwnych organizacjach; widocznym i wytkniętym tu dla niej celem jest opanowanie rządów nad wsią i pokoleniem. Czyni to z pomocą swych tajnych lub zamkniętych stowarzyszeń.
Stowarzyszenia te choć wszędzie na pozór są sobie pokrewne, nie wszędzie są te same; jedne są bardziej wolne, jawne, inne bardziej ukryte, tajemnicze i czynne. Chcąc dać poznać organizację choć niektórych z nich, postaramy się o odtworzenie idei przewodniej i wspólnej danych instytucji.
/ czytaj więcej /
Zaganienia religijne - religia a polityka
- autor : Rel-Club
16/06/2012 @ 16:45 
Boska polityka
Nie można już trzymać Boga z dala od polityki zagranicznej - twierdzi Madeleine Albright
Ameryka staje się teokracją" - ostrzega Kevin Phillips, do niedawna strateg republikanów. "Trzeba otworzyć politykę na pierwiastek duchowy i dialog religii" - twierdzi Madeleine Albright, była sekretarz stanu. "Zmian w polityce zagranicznej, spowodowanych przez renesans amerykańskich kościołów konserwatywnych, nie sposób przecenić" - pisze politolog Walter Russell Mead. I dodaje: "ale to nie jest powód do paniki". Jeśli dać wiarę dyskusjom, które rozgorzały w USA, to religia odgrywa w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych mniej więcej taką rolę jak w Europie za czasów krucjat.
/ czytaj więcej /
Religioznawstwo - Wprowadzenie
- autor : Rel-Club
14/06/2012 @ 03:31 
Klasyfikacja religii
Religia, w starożytności formułowano głównie jej definicje oparte na analizie etymologicznej słowa religia; Cyceron wyprowadzał religie od relegare (odczytać na nowo) określając religie jako "pilne przestrzeganie tego, co ma związek z czcią bogów", Laktancjusz z religare (wiązać, spajać) rozumiejąc przez religie "połączenie i związanie z Bogiem"; współcześnie definiuje się religie na trzy sposoby:
1. Definicje genetyczne - które wskazują i określają r. przez wskazanie źródeł i procesu jej powstania; należy do nich marksistowska definicja r. jako zmistyfikowanej formy świadomości (r. jest "fantastycznym odzwierciedleniem w ludzkich głowach tych sił zewnętrznych, które rządzą codziennym bytem ludzi, odzwierciedleniem, w którym siły ziemskie przybierają postać sił nadziemskich". - F. Engels),
/ czytaj więcej /
Filmoteka
- autor : Rel-Club
12/06/2012 @ 00:22 
Polecamy film
Średniowiecze - Blaski i Cienie
Wiara, nauka, magia
/ zobacz więcej /
Kalendarium
- autor : Rel-Club
11/06/2012 @ 04:01 
12 czerwca - rocznica zniszczenia świątyni Świętowita
12 czerwca 1168 roku hordy chrześcijańskich najeźdźców zdobyły i zniszczyły grodzisko Arkony wraz ze świątynią Świętowita. Arkona była najważniejszym pogańskim miejscem kultu Ranów należących do grupy zachodniosłowiańskich plemion połabskich. Świątynia Świętowita nieprzerwanie funkcjonowała co najmniej 6 wieków.
/czytaj więcej/
Religioznawstwo - Bibliografia 4
- autor : Rel-Club
11/06/2012 @ 00:36
Bibliografia 4
Do działu bibliografia dodajemy następne 20 pozycji, tym razem poświęconych głównie religiom archaicznym, prehistorycznym, plemiennym, rodzimym, Europy, Afryki i basenu Morza Śródziemnego, oraz mitologiom tych terenów.
Na stronie Bibliografia 4 przeczytacie fragmenty kilku ciekawych książek. Dział jest cały czas w rozbudowie. W najbliższym czasie dodamy kolejne tytuły.
Chrześcijaństwo - wprowadzenie
- autor : Rel-Club
10/06/2012 @ 01:17 
Rozwój i rozkwit kościoła średniowiecznego
Kościół starożytny pojmował panowanie Chrystusa na ziemi w ten sposób, że duch Chrystusa rządzi w sercach i sumieniach ludzkich, że pojedynczy chrześcijanie, jak i całe chrześcijaństwo wskutek wskazań sumienia, oświeconego i uświęconego duchem Bożym, kierują się wolą Bożą. W Kościele średniowiecznym panuje inne zdanie. Już ojciec Kościoła Augustyn utożsamiał w dziele „O państwie Bożym" Kościół i królestwo Boże. Średniowiecze wyciąga stąd ostateczne konsekwencje. Królestwo Boże to panowanie Kościoła. Zwierzchnik Kościoła, papież, w roli namiestnika Chrystusowego na ziemi stoi ponad wszelką władzą ludzką; jest zarówno najwyższym sędzią sumienia jednostek, jak i naczelnym władcą chrześcijaństwa, któremu winni są posłuszeństwo nie tylko biskupi, lecz i monarchowie. Idea teokratyczna zwycięża w łacińskim chrześcijaństwie, papiestwo staje się najważniejszym czynnikiem dziejowym średniowiecza.
/ czytaj więcej /
Europa pogańska - Rzym
- autor : Rel-Club
08/06/2012 @ 02:36 
Wierzenia i religie w Cesarstwie Rzymskim
Ważne zjawisko duchowe dominuje nad życiem epoki Cesarstwa, mianowicie pojawienie się religii indywidualnej, będące rezultatem opanowania Rzymu przez wschodni mistycyzm. Oczywiście rzymski Panteon istnieje nadal, pozornie niezmieniony, a ceremonie, które od wieków odbywały się tu w dniach oznaczonych przez pontifeksów w ich świętym kalendarzu, toczą się dalej zgodnie ze zwyczajem przodków. Nie przyciąga jednak Panteon ludzkich umysłów i choć ma jeszcze swoich kapłanów, to brak mu już wiernych. Religia rzymska ze swymi bogami bez wyrazu i bezbarwnymi mitami o prostej fabule, podsuniętej przez pewne szczegóły latyńskiej topografii lub zaczerpniętej po prostu z opowiadań o przygodach, które przydarzyły się Olimpijczykom w greckiej epopei, z modlitwami wyrażonymi stylem kontraktów handlowych, suchymi jak akta sądowe, ze swoim brakiem zainteresowań metafizycznych i obojętnością na wartości moralne, z ograniczonym nieciekawie polem działania, ograniczonym do spraw państwa i polityki — mroziła wszelkie porywy wiary przez swój przemyślany chłód i prozaiczny utylitaryzm.
/ czytaj więcej /
Judaizm i odłamy - Ortodoksja
- autor : Rel-Club
07/06/2012 @ 01:08 
Od skinheada do ortodoksyjnego Żyda
Kiedy Paweł patrzy w lustro, niekiedy wciąż widzi w nim skinheada - człowieka, którym był, zanim zakrył swoją ogoloną głowę jarmułką, odrzucił ideologię faszystowską na rzecz Tory oraz zastąpił przemoc i nienawiść Bogiem.
- Każdego dnia walczę z moimi dawnymi przekonaniami - mówi Paweł, 33-letni ortodoksyjny Żyd i były kierowca ciężarówki. Zauważa, z nutą ironii, że musiał przestać nienawidzić Żydów, aby móc stać się jednym z nich.
- Kiedy patrzę na moje stare zdjęcia, gdy byłem jeszcze skinheadem, czuję wstyd. Każdego dnia dokonuję teszuwa - mówi używając hebrajskiego słowa określającego skruchę. - W każdej minucie każdego dnia. Mam wiele rzeczy do odpokutowania.
/ czytaj więcej /
|
|
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Góra