|
Komentarz #15 |
autor : Daria
20/04/2008 @ 23:57 |
Dokończenie artykułu. W Księdze Ezechiela 36:26-27, czytamy: -
"I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego Ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według Moich przykazań, Moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je".
Wszystkie przykazania Dekalogu dzieci Boże nadal wypełniają,ale teraz czynią to z miłości do Boga Ojca i z miłości do bliźniego.
Wszystkie, a więc również i IV przykazanie, które nakazuje święcić sabat (sobotę), dzień święty. Daria.07
|
Komentarz #14 |
autor : Daria
20/04/2008 @ 23:52 |
NOWE PRZYMIERZE – PRAWO MIŁOŚCI. &nb sp; &nb sp;
Nowe Przymierze polega na tym, że Stwórca składa swój zakon w naszym wnętrzu i wypisuje go na naszym sercu. On jest naszym Bogiem, a my jesteśmy Jego ludem.
Są to te same przykazania, te same prawa, jednak z tą różnicą, że to Nowe Przymierze wypisane zostaje Duchem Bożym bezpośrednio w sercu.
A jeżeli w sercu, to znaczy, że będzie wykonywane z miłości.
Ponieważ Pośrednikiem tego Nowego Przymierza jest Jezus Chrystus, dlatego Prawo Chrystusowe jest Prawem MIŁOŚCI.
Na czym polega miłość do Boga, czytamy w 1 Liście Jana 5:3: -
"Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega
przykazań Jego, a przykazania Jego nie są uciążliwe”.
Na czym polega miłość do bliźniego, czytamy w Liście do Rzymian 13:8-10: -
"Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił. Przykazania bowiem: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszelkie inne w tym słowie się streszczają: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc zakonu jest miłość".
Pierwsze cztery przykazania Dekalogu uczą nas miłości do Boga Ojca, a pozostałe sześć miłości do bliźniego.
MIŁOŚĆ jest więc znakiem rozpoznawczym wszystkich dzieci Bożych.
Komentarz #13 |
autor : Daria
20/04/2008 @ 21:45 |
Dekalog, napisany palcem Bożym, stanowi syntezę całej religii i moralności Starego Testamentu. Nowy Testament również nakazuje jego zachowywanie jako warunek zbawienia. Dlatego wszystkie dzieci Boże przestrzegają dziesięciu przykazań Bożych. Daria.07
|
|
Komentarz #12 |
autor : Daria
15/04/2008 @ 23:09 |
CZEGO DOTYCZĄ PRZYKAZANIA DEKALOGU.
Przykazania Boże podane w Księdze Wyjścia 20:1-17 oraz w Księdze Powtórzonego Prawa 5:6-21, dotyczą: -
I przykazanie - zakaz kultu innych bogów.
II przykazanie - zakaz czynienia rzeźb i obrazów i oddawania im czci.
III przykazanie - zakaz nadużywania imienia Boga Ojca - JAHWE ZASTĘPÓW.
IV przykazanie - nakaz święcenia szabatu (soboty), dnia świętego.
V przykazanie - nakaz czci rodziców.
VI przykazanie - zakaz zabijania.
VII przykazanie - zakaz cudzołóstwa.
VIII przykazanie - zakaz kradzieży.
IX przykazanie - zakaz oszczerstw wobec bliźniego.
X przykazanie - zakaz pożądania.
Jak widzimy, każde przykazanie Boże dotyczy tylko jednej sprawy.
Tymczasem w Kościele katolickim jest taki podział: -
I przykazanie - zakaz kultu innych bogów.
Brak jest II przykazania Dekalogu - o zakazie czynienia rzeźb i obrazów i oddawania im czci.
Od tego też miejsca zmienia się numeracja przykazań.
II przykazanie w Kościele katolickim dotyczy - zakazu nadużywania imienia Boga Ojca - JAHWE ZASTĘPÓW.
III przykazanie - nakaz święcenia niedzieli.
IV przykazanie - nakaz czci rodziców.
V przykazanie - zakaz zabijania.
VI przykazanie - zakaz cudzołóstwa.
VII przykazanie - zakaz kradzieży.
VIII przykazanie - zakaz oszczerstw wobec bliźniego.
IX przykazanie - zakaz pożądania.
X przykazanie - zakaz pożądania.
Już na pierwszy rzut oka widać, że w Kościele katolickim brak jest II przykazania Dekalogu, przez co zmienia się numeracja przykazań.
Przykazanie IV, nakazujące święcenie siódmego dnia tygodnia, szabatu (soboty), dnia świętego, Kościół katolicki zmienił na święcenie pierwszego dnia tygodnia, niedzieli. A ponieważ w tym układzie brak jest jednego przykazania Bożego, wobec tego X przykazanie Dekalogu, Kościół katolicki rozdzielił na dwa przykazania i ma dwa przykazania dotyczące zakazu pożądania.
Dekalog stanowi całość, ale również każde z przykazań Dekalogu jest zamkniętą całością i może istnieć bez pozostałych. Ponieważ jest on niezmienny, nikt nie może uczyć inaczej. Gdyż te przykazania napisał Pan Bóg swoim palcem. Dlatego są one wieczne i niezmienne. Obowiązywały one naszych przodków, obowiązują nas i będą obowiązywać potomstwo, które po nas przyjdzie.
Przekraczając te przykazania, grzeszymy wobec Boga Ojca. Daria.07
|
Komentarz #11 |
autor : Daria
15/04/2008 @ 22:56 |
Dekalog z Kościoła katolickiego brzmi tak:
1. Nie będziesz miał cudzych bogów przede mną.
2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
4. Czcij ojca swego i matkę swoją.
5. Nie zabijaj.
6. Nie cudzołóż.
7. Nie kradnij.
8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
9. Nie pożądaj żony bliźniego swego.
10.Ani żadnej rzeczy, która jego jest.
X przykazanie z Kościoła katolickiego:
"Ani żadnej rzeczy, która jego jest", nic nam nie mówi. To nawet nie jest pełne zdanie. I już po tym możemy się zorientować, że nie jest to oryginalne przykazanie z Dekalogu biblijnego. Gdyż dopiero w połączeniu z przykazaniem IX z Kościoła katolickiego, dowiadujemy się, że nie wolno pożądać.
Których więc przykazań powinniśmy przestrzegać? Tych, które są zapisane w Piśmie Świętym, czy tych, które są zapisane w Katechizmie Kościoła katolickiego?
Bo te dwie wersje Dekalogu, wyraźnie różnią się między sobą. Daria.07
|
Komentarz #10 |
autor : Daria
15/04/2008 @ 22:45 |
DEKALOG BIBLIJNY. Dekalog w Biblii Tysiąclecia, w Księdze Wyjścia 20:1-17, brzmi: -
"Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa:
Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
I. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie.
II. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują
i przestrzegają Moich przykazań.
III. Nie będziesz wzywał Imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego Imienia do czczych rzeczy.
IV. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.
V. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
VI. Nie będziesz zabijał.
VII. Nie będziesz cudzołożył.
VIII. Nie będziesz kradł.
IX. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
X. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego". Dekalog jest wiecznie żywy czyli wiecznie aktualny. Obowiązywał on naszych przodków, obowiązuje nas i będzie obowiązywał potomstwo, które po nas będzie.
Otrzymaliśmy go od Boga. Stanowi więc prawo moralne Boskiego pochodzenia, i odzwierciedla cechy naszego Boga.
Jest on podobnie jak Bóg święty, sprawiedliwy, doskonały, dobry, prawdziwy i wieczny.
Każdy kto uczy inaczej niż nakazuje X przykazań Bożych jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Daria.07
|
Komentarz #9 |
autor : Daria
15/04/2008 @ 20:07 |
SABAT ZNAKIEM MIĘDZY BOGIEM A JEGO LUDEM. Bóg Ojciec zapowiedział znak, po którym poznamy Jego lud. Tym znakiem jest święcenie sabatu [soboty].
W 2 Księdze Mojżeszowej 31:13-18, czytamy: -
„Powiedz synom izraelskim: Zaiste, przestrzegać będziecie sabatów Moich, gdyż to jest znakiem między Mną a wami po wszystkie pokolenia wasze, abyście wiedzieli, żem JA Pan, który was poświęcam. Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu. Sześć dni będzie się pracować, ale w dniu siódmym będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, poświęcony Panu. Każdy, kto w dniu sabatu wykonuje jakąkolwiek pracę, poniesie śmierć. Synowie izraelscy, będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między Mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął. A gdy dokończył rozmowy z Mojżeszem
na górze Synaj, dał mu dwie tablice Świadectwa, tablice kamienne, zapisane palcem Bożym".
Bóg dał nam szabaty, aby były znakami między NIM, a Jego ludem, aby wiedziano, że Pan nasz Bóg jest TYM, który nas uświęca.
Czytamy o tym w Księdze Ezechiela 20:12: -
„Nadałem im również Moje sabaty, aby były znakami między Mną a nimi, aby wiedzieli, że Ja, Pan, jestem Tym, który ich uświęca”.
Dlatego Bóg zwraca się do Swojego ludu mówiąc:
"Święćcie Moje sabaty i niech będą znakiem między Mną a wami, aby wiedziano, że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem".
Księga Ezechiela 20:20.
Jeżeli ktoś należy do ludu Bożego niech święci Boże szabaty [soboty], bo to jest znakiem między Bogiem a Jego ludem.
Dlatego w Liście do Hebrajczyków 4:9 (BT), czytamy: -
"A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego".
Daria.07
|
Komentarz #8 |
autor : Emilka 12/04/2008 @ 20:21 |
1. Ks. A. Cząstka napisał:
"Czy te przykazania (Dekalog) obowiązują tylko Izraelitów?
Przez ręce Mojżesza nadał Pan Bóg te Przykazania nie tylko Izraelitom, ale i wszystkim innym narodom. Gdy Pan Jezus przyszedł na ziemię, tych przykazań ani nie zniósł, ani nie zmienił, ale sam je wykonał i nam rozkazał w całości je wykonywać ( Mat. 19,16 i nast.)"
Duży katechizm religii katolickiej s. 85
Jeżeli księża wiedzą o tym, że należy przestrzegać szystkich przykazań Dekalogu biblijnego, to dlaczego nie nauczają wiernych, że szabat - sobota jest Dniem Pańskim i ten dzień
należy święcić?
|
Komentarz #7 |
autor : Daria
08/04/2008 @ 20:38 |
Dokończenie artykułu.
Cały zakon i prorocy jest oparty na dwóch przykazaniach: Miłości do Boga i miłości do bliźniego.
Czy znajdziemy chociaż jeden werset z Pisma Świętego, że sabat (sobota) przestał już być dniem świętym, a na jego miejsce dniem świętym została ustanowiona niedziela.
Nie. Wobec tego na jakiej więc podstawie unieważnia się IV przykazanie Boże, skoro w całej Biblii czytamy, że dniem świętym jest sabat (sobota)? Daria.07
|
Komentarz #6 |
autor : Daria
08/04/2008 @ 20:26 |
Przyjrzyjmy się bliżej 2 przykazaniom miłości.
Przecież te dwa przykazania miłości są streszczeniem dziesięciu przykazań Bożych.
Pierwsze cztery przykazania Dekalogu uczą nas jak mamy miłować Boga Ojca. Pozostałe przykazania Dekalogu, uczą nas w jaki sposób mamy miłować bliźniego. Dlatego na tych dwóch przykazaniach miłości, miłości do Boga Ojca i miłości do bliźniego opiera się cały zakon i prorocy.
W Ew. Mateusza 22:34-40, czytamy:
„Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał, wystawiając Go na próbę: Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy”.
Jeżeli będziemy miłowali Boga, będziemy przestrzegali Jego przykazań.
W 1 Liście Jana 5:3, wyraźnie czytamy: -
„Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega
przykazań Jego, a przykazania Jego nie są uciążliwe”.
A w Liście do Rzymian 13:8-10, apostoł Paweł uczy nas: -
"Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił. Przykazania bowiem: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszelkie inne w tym słowie się streszczają: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc zakonu jest miłość".
Dlatego w Liście do Rzymian 3:31, jest napisane: -
„Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę,
wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy”.
Dekalog stanowi syntezę całej religii i moralności Starego Testamentu.
(Księga Wyjścia 20:1-17; Księga Powtórzonego Prawa 5:6-21).
Także NT nakazuje jego przestrzeganie jako warunek zbawienia.
(Ew. Mateusza 19:16-22).
Przykazania Dekalogu napisał Bóg Ojciec swoim palcem i one są niezmienne. Obowiązywały naszych przodków, obowiązują nas i będą obowiązywać potomstwo, które po nas będzie.
Pan Jezus w Ewangelii Jana 13:34, powiedział: -
„Nowe Przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali”.
Przykazania Boże uczyły nas miłości do Boga i miłości do bliźniego.
Dlatego apostoł Paweł w Liście do Rzymian 13:10, napisał: -
"Wypełnieniem więc zakonu jest miłość".
A w Liście do Galacjan 5:14, pisze: -
"Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego".
W Liście do Tymoteusza 1:5, również czytamy by kierować się miłością.
"A celem tego, co przykazałem, jest miłość płynąca z czystego serca i z dobrego sumienia, i z wiary nieobłudnej".
Apostoł Jan również uczy nas: -
"Dzieci, miłujmy nie słowem i językiem, ale czynem i prawdą".
1 Jana 3:18.
A dalej, w 1 Liście Jana 5:2-3, czytamy: -
"Po tym poznajemy, iż dzieci Boże miłujemy, jeżeli Boga miłujemy i przykazania Jego spełniamy. Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań Jego, a przykazania Jego nie są uciążliwe".
Zobaczmy, że kierując się największym przykazaniem, jakim jest miłość, nie jesteśmy zwolnieni od przestrzegania przykazań Bożych. Wręcz przeciwnie. Właśnie na tym polega miłość do Boga, że się przestrzega Jego przykazań.
Cały zakon i prorocy oparty jest na dwóch przykazaniach: Miłości do Boga i miłości do bliźniego.
Czy znajdziemy chociaż jeden werset z Pisma Świętego, że sabat (sobota) przestał już być
|
Komentarz #5 |
autor : Emilka 06/04/2008 @ 22:04 |
Ponieważ mój komentarz nie ukazał sie w całości, dlatego zamieszczam brakujące zdania. Poprzez działalność Ducha Świętego, wpisane w ludzkie serca Prawo, uwidacznia się w życiu codziennym. W Nowym Przymierzu zachowywanie przykazań nie może zagłuszać wspólnoty z Bogiem, lecz powinno być jej owocem
Dlatego Ci, z którymi zawarł Bóg Nowe Przymierze, przestrzegają [między innymi ] wszystkich przykazań Dekalogu biblijnego.
Kto więc nie przestrzega Bożych przykazań?
Ten, z którym jeszcze nie zawarł Bóg Nowego Przymierza.
|
Komentarz #4 |
autor : Emilka 06/04/2008 @ 21:55 |
Daria.07 napisała:
"Czy zgadzacie się, że właśnie na tym polega Nowe Przymierze?"
Oczywiście, że się zgadzamy.
W Księdze Jeremiasza czytamy:
"Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa". - Jerem. 31:33.
Prorok Ezechiel słowo "Prawo" zastępuje słowem "Duch" , widzimy więc, że Prawo Boże i Duch Boży są ze sobą nierozerwalnie związane - Ez 36:26-27, a świątynią Nowego Przymierza, staje się Kościół Jezusa Chrystusa.
Prawo Nowego Przymierza nie jest już "wyryte na kamieniu", lecz "wpisane w ludzkie serce".
Jest to jednak wciąż to samo Prawo Moralne, ogłaszane ludziom przed wiekami -1 Jana 2:3-7.
Bóg wpisuje swoje prawo w serce człowieka, tak że człowiek nosi w swoim sercu wolę Bożą, złączoną ze swoją własną i sam z siebie nie chce niczego innego, jak tylko pełnienia woli Bożej.
Bóg daje swego Ducha tym, z którymi zawarł Nowe Przymierze, i te osoby wchodzą w skład Kościoła Bożego, który jest Ciałem Chrystusa - 1 Kor.12:12-31.
"...Kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego." - Rzym. 8:9.
Podstawą Nowego Przymierza jest dar przebaczenia
Bóg powiedział:
"odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał" - Jerem. 31:34.
Bóg przebacza, usuwa grzech, jakikolwiek by on był - całkowicie wymazuje go, anulując tym samym również jego zgubne konsekwencje, jakby grzech ten nigdy nie miał miejsca.
Poprzez działalno
|
Komentarz #3 |
autor : Daria 06/04/2008 @ 21:32 |
Emilka.27 napisała: Jeżeli mamy się zjednoczyć, to na początek wszyscy wracajmy do przykazań Dekalogu biblijnego, bo jak wszyscy wiemy Kościół katolicki dopuścił się zmiany przykazań Bożych. Najmocniejszym argumentem uzasadniającym przestrzeganie przykazań Bożych, w tym i święcenie szabatu, jest zawarcie przez Boga z Jego ludem, Nowego Przymierza we Krwi Jezusa Chrystusa. O Nowym Przymierzu czytamy w Księdze Jeremiasza 31:31-34: -
"Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim Nowe Przymierze. Nie takie Przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to Przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan -
Lecz takie Przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą Moim ludem".
Gdy Pan Bóg wyprowadzał naród izraelski z niewoli egipskiej zawarł z Izraelem Przymierze na górze Synaj.
I to Przymierze Izraelici zerwali.
Na czym polegało to Przymierze, które Izraelici zerwali czytamy w 5 Księdze Mojżeszowej 4:13: -
"I oznajmił wam swe Przymierze, które nakazał wam zachowywać: dziesięć słów, które wypisał na dwóch kamiennych tablicach".
(Przekład Biblii Brytyjskiej).
Pan Bóg zapowiedział, że zawrze Nowe Przymierze. Polega ono na tym, że Bóg składa swój zakon w naszym wnętrzu i wypisuje go na naszym sercu. On jest naszym Bogiem, a my jesteśmy Jego ludem.
Są to te same przykazania, ta sama treść, jednak z pewną zasadniczą różnicą, bowiem to Nowe Przymierze wypisane zostaje Duchem Bożym bezpośrednio w sercu.
"Nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc".
2 List do Koryntian 3:3.
Prawo Nowego Przymierza nie jest już wyryte na kamieniu, lecz umieszczone w sercach dzieci Bożych.
I lud Boży rzeczywiście przestrzega wszystkich przykazań Bożych, a sobota jest znakiem między Bogiem a Jego ludem.
W Księdze Ezechiela 36:26-27, czytamy: -
"I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego Ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według Moich przykazań, Moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je".
To Nowe Przymierze zawarł Pan Bóg z nami we Krwi Jezusa Chrystusa.
|
Komentarz #2 |
autor : Ewa11
04/04/2008 @ 16:08 |
Jeżeli mamy się zjednoczyć, to na początek wszyscy wracajmy do przykazań Dekalogu biblijnego, bo jak wszyscy wiemy Kościół katolicki dopuścił się zmiany przykazań Bożych. Dekalog według Biblii Tysiąclecia, Księga Wyjścia 20:1-17,
Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa:
Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
I. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie.
II. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują
i przestrzegają Moich przykazań.
III. Nie będziesz wzywał Imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego Imienia do czczych rzeczy.
IV. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.
V. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
VI. Nie będziesz zabijał.
VII. Nie będziesz cudzołożył.
VIII. Nie będziesz kradł.
IX. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.
X. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego".
W katechiźmie Kościoła katolickiego Ks. Fr. Spirago „Katechizm Ludowy” t.II, str. 65-66. możemy przeczytać:
„Dekalog żydowski obejmował pierwotnie następujące przykazania:
1. Przykazanie oddawania czci tylko prawdziwemu Bogu. 2. Zakaz czczenia obrazów i posągów.
3. Zakaz znieważania Imienia Bożego. 4. Nakaz święcenia szabatu.
5. Nakaz czci dla rodziców. 6. Zakaz zabijania. 7. Zakaz cudzołóstwa. 8. Zakaz kradzieży. 9. Fałszywego świadectwa.
10. Zakaz pożądania rzeczy cudzych...
Poczynił w nich Kościół następujące zmiany formalne. Drugie Przykazanie dotyczące czci obrazów złączył z pierwszym, natomiast dziesiąte przykazanie Boże rozdzielił na dwa osobne przykazania...
Nakaz święcenia szabatu przemienił Kościół na nakaz święcenia niedzieli ...”
Teolodzy katoliccy mówią kto zmienił przykazania Dekalogu biblijnego. Uczynił to Kościół katolicki .
Pomyślcie, czy wolno komukolwiek zmieniać przykazania Dekalogu biblijnego?
|
Komentarz #1 |
autor : Emilka
30/03/2008 @ 16:45 |
Współcześnie podejmowane są wysiłki zmierzające do pojednania Kościołów i ich zjednoczenia. Słowo Boże ukazuje, że jest jeden Kościół żywy i prawdziwy, dlatego najwyższy już czas, aby ludzie wierzący zjednoczyli się, ale jedność jest możliwa tylko przez powrót wszystkich do nauk Pisma Świętego. Prawdziwy Kościół jest Ciałem Chrystusa - 1 Kor. 12:27., abyśmy byli Jego członkami, musimy narodzić się na nowo, z wody i z Ducha. Jako osoby nowonarodzone we wszystkim mamy być posłuszni Jezusowi Chrystusowi, gdyż Jego uczynił Bóg Głową tego Kościoła - Ef. 1:22, Ef. 4:15, Ef. 5:23, Kol. 1:18 itp.,. Na wspólnych zgromadzeniach, powinniśmy rozpatrywać nauki Pisma Świętego, gdyż inaczej mogliby nas zwieść ci, którzy tylko podszywają się, że są sługami Bożymi.
Jesteśmy dziećmi Bożymi i wiemy, że to nasz Zbawca zmienił nasz poprzedni stan potępienia na usprawiedliwienie. Uczynił nas sprawiedliwymi w oczach Boga. Dlatego żyjmy zgodnie z naszym wysokim powołaniem chrześcijańskim. Słowo Boże ukazuje że jesteśmy rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, dlatego powinniśmy rozgłaszać cnoty Tego, który nas powołał z ciemności do cudownej swojej światłości. 1 Pi 2:9. Innych przyprowadzajmy do Chrystusa, aby zrozumieli, że to On nas zbawia, a nie przynależnośc do jakiegoś wyznania. Jeżeli będziemy w ten sposób postępowali to Bóg będzie nam błogosławił, a my przyczynimy się do budowy prawdziwego Kościoła Bożego. Pozdrawiam Emilka.27
|
|
|
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Marcin Luter
Protestanci na czoło systemu wartości wysunęli pracę i solidność zawodową. Uważano, że człowiek powinien być stale zajęty, sukces ekonomiczny traktowano jako rezultat łaski bożej, a ubóstwo jako rezultat lenistwa, próżniactwa i innych wad. Sławiono również oszczędność, skromność, potępiano rozrzutność i wystawność. Człowiek w mniemaniu filozofii protestanckiej powinien gromadzić kapitał, a nie używać życia. 
Wersja do druku
Góra