To coroczne święto obchodzone jest pod koniec pory deszczowej, między wrześniem a październikiem według naszego kalendarza, natomiast w kalendarzu hinduskim w miesiącu aświna, kiedy zaraz po przesileniu jesiennym, natura zaczyna przygotowywać się na nadejście pory zimowej. Odbywa się na pamiątkę dni, podczas których Parwati, żona Śiwy, mogła opuścić męża i odwiedzać swoją matkę. Trwa 10 dni i 9 nocy, podzielonych na trzy etapy:
Przez pierwsze trzy dni wierni czczą Boginię Matkę pod postacią Durgi/Kali, modlą się do niej aby zniszczyła wszelkie nieczystości, błędy i wady. Durga to bogini-wojowniczka, broniąca bogów i ładu kosmicznego. Jej najsłynniejszym dokonaniem było zabicie Mahiszy - groźnego demona w postaci bawołu. Durgę najczęściej przedstawia się jako piękną, młodą kobietę o 10 uzbrojonych rękach, jadącą na tygrysie.
Następne trzy dni Bogini Matka jest czczona pod postacią Lakszmi obdarowującej swych wyznawców wszelkiego rodzaju bogactwami i tymi materialnymi i tymi duchowymi. Lakszmi jest córką Durgi, przedstawia się ją całą ubraną w złoto.
Trzy dni kończące obrzędy poświęcone są adorowaniu Bogini Matki pod postacią Saraswati, patronki sztuki, nauki, muzyki, rzemiosła, obdarowującej ludzi wiedzą i mądrością. Saraswati jest także córką Durgi, przedstawia się ją w mlecznych szatach i dosiadającą łabędzia. Ósmego dani wybiera się dziewięć małych dziewczynek, które reprezentują dziewięć wcieleń bogini.
Dziesiątego dnia świętuje się Zwycięstwo Dziesiątego Dnia - spala się kukłę Rawany, ogłasza powszechnie zwycięstwo dobra nad złem.
W czasie tych uroczystości Bogini Matka pojawia się w dziewięciu różnych formach zwanych dewi, czyli pod różnymi aspektami, a więc jest dobrotliwa jako Parwati, lub groźna jako Durga i Kali. Wszystkie one są emanacjami żeńskiej boskiej energii, zwanej siakti. Dla osiągnięcia sukcesu w życiu, potrzebne jest błogosławieństwo wszystkich aspektów Boskiej Matki.
Świętu towarzyszą rytuały ofiarne i oczyszczenia, także świętym ogniem. Część Hindusów przestrzega surowego postu, do potraw nie można dodawać soli ani przypraw. Przez 9 dni restauracje oferują specjalne postne menu. Dążący do duchowej odnowy, spędzają czas Nawaratri w ciszy, poszcząc i medytując. Ale głownie to okres świętowania dla wszystkich. Artyści prezentują swoje umiejętności, organizowane są przedstawienia z udziałem kukieł, tańce, a w niektórych regionach z świątyń wyprowadza się odświętnie udekorowane figury bóstw.
W południowych Indiach, w domach hindusi tworzą tzw. golu, czyli jakby schody złożone z 7, 9 lub 11 stopni, na których ustawiane są lalki reprezentujące bóstwa. Sąsiedzi składają sobie wizyty, spożywają wspólnie posiłki, tańczą, śpiewają i obdarowują drobnymi prezentami. W indyjskim mieście Ahmedabad (Gudżarat) Hindusi w strojach ludowych wykonują żywiołowy taniec "garba" .
W tradycji indyjskiej to również korzystny okres dla zainicjowania nowych przedsięwzięć, na przykład gospodarczych czy naukowych (najmłodsze dzieci rozpoczynają naukę w szkole).