|
Wiara Baha’i (Bahaizm) - Wprowadzenie
Rozdzial 7
Báb
Báb jest następną główną postacią Wiary Baha’i. Kilka lat zanim Bahá’u’lláh ogłosił Swoją Misję, Bóg zesłał specjalnego Posłańca, aby zapowiedział Jego nadejście. Ten wielki Posłaniec przyjął tytuł “Báb”, co oznacza “Brama” - a był on rzeczywiście bramą do wiedzy o Bogu i do nowej ery ludzkiego istnienia. Przez sześć lat nieustannie nauczał, że pojawienie się nowego Objawiciela Bożego jest bliskie i przygotowywał drogę na Jego przyjście. Mówił ludziom, że są świadkami świtu nowej Ery i jutrzenki Obiecanego Dnia Bożego. Nawoływał ich, żeby oczyścili swe serca z ziemskich próżności, aby potrafili rozpoznać Tego, Którego Bóg wkrótce objawi.
Historia bahaicka sięga XIX wieku do kraju, który niemal w całości przesiąknięty był korupcją, fanatyzmem i prześladowaniami – Persji. To tam w 1844 roku w mieście Shíráz, młody człowiek ogłosił się posłańcem nowej religii, dwunastym Imamem, obiecanym islamu, Qa’imem.
Nazywał się on Mírzá 'Alí Muhammad (1819 – 1850), i nosił tytuł "Báb" (Brama). Jest on założycielem religii bábí i zwiastunem wiary bahá’í. Jest on Posłańcem Boga, który przygotował wszystkich ludzi na nadejście Bahá’u’lláha, jak Jan Chrzciciel przygotował drogę dla Jezusa Chrystusa.
Báb ogłosił swe przesłanie o nadejściu kogoś znakomitszego niż On Sam i spotkał się z potężnym oporem ze strony władz politycznych i duchownych. Jednak Jego postępowe i rewolucyjne nauki powołały do życia ruch, który zerwał ze starymi tradycjami islamu, zakwestionował instytucję duchowieństwa oraz domagał się praw dla kobiet i powszechnej edukacji.
Jego przesłanie usłyszano w całej Persji, a całe rzesze ludzi przyjęły Jego Wiarę, jednak gdy liczba jego wyznawców rosła błyskawicznie, sam Báb został aresztowany i zesłany do miasta Tabriz, gdzie został stracony 9 lipca 1850 roku po sześciu latach uwięzienia. Zginął za propagowanie swego przesłania, tak jak 20 000 jego wyznawców, w wyniku okrutnych prześladowań.
Szczątki Bába zostały w późniejszym czasie sprowadzone do Ziemi Świętej, a Jego grobowiec znajduje się na Górze Karmel w Hajfie, w Izraelu.
Życie Bába
Tysiące ludzi przyjmowało Przesłanie Bába i zaczęło podążać za Jego Naukami, lecz rząd Iranu i potężny kler, który rządził masami ludzi powstał przeciwko Niemu. Jego zwolennicy byli prześladowani, wielu z nich zostało zabitych. Sam Báb w wieku trzydziestu jeden lat został stracony przez pułk żołnierzy, którzy na rozkaz rządu powiesili Go na publicznym placu i otworzyli do Niego ogień.
Aby móc dostrzec, jak przenikliwe są Słowa Bába, zacytuję dwie z Jego modlitw:
“Czyż jest inny Wybawiciel od trudności, niźli Bóg? Powiedz: Chwała niech będzie Bogu! On jest Bogiem! Wszyscy są Jego sługami i wszyscy zachowują Jego przykazania.”
“Powiedz: Bóg wystarcza wszelkiemu stworzeniu ponad wszystko i nic w niebie ani na ziemi nie wystarcza – tylko Bóg. Zaiste, On Sam w Sobie jest Wiedzącym, Podtrzymującym, Wszechmocnym.”
Báb
Świątynia Bába
 Po męczeństwie Bába, Jego szczątki zostały przejęte przez Jego zwolenników i przenoszone były z miejsca na miejsce, wciąż ukrywane przed wrogami Wiary, aż w końcu zostały przetransportowane na Górę Karmel w Ziemi Świętej. A w‘Akce, która znajduje się po drugiej stronie zatoki znajduje się grobowiec Baha’u’llaha. Te bliźniacze miasta Hajfa i Akka stanowią dziś duchowe i administracyjne światowe centrum Wiary Bahá’í – centrum duchowe, gdyż to tam znajdują się Świątynie Bába (na zdjęciu) i Bahá’u’lláha.
Oraz centrum administracyjne, gdyż na Górze Karmel usytuowana jest również Siedziba najwyższego zarządzającego ciała Wiary, Powszechnego Domu Sprawiedliwości. Ta najwyższa instytucja wiary bahá’í, wyznaczona przez Bahá’u'lláha w Kitáb-í-’Aqdas (Najświętsza Księga), prowadzi Wspólnotę Bahá’í od 1963 roku. Składa się ona z dziewięciu członków wybieranych co 5 lat przez wszystkie Narodowe Zgromadzenia Duchowe (ponad 200 krajów).
foto. Mauzoleum Baba na gorze Karmel w Hajfie (Izrael)
Rozdzial 8
Przymierze Bahá’u’lláha
 Najistotniejszą ideą dla nas – bahaitów jest to, że weszliśmy w Przymierze z Bahá’u’lláhem. Jak wiesz, we wszystkich innych religiach po odejściu Objawiciela, Jego zwolennicy prowadzili między sobą tysiące sporów, czego rezultatem było rozbicie religii na wiele sekt. Czasem powodem tego braku jedności bywało pragnienie niektórych jednostek, aby stać się przywódcami. Jednak nawet gdy pomiędzy szczerymi wyznawcami pojawiały się różnice opinii co do tego, co oznaczały Słowa Objawiciela, nie było nikogo upoważnionego przez Samego Objawiciela, aby rozwiązywać spory, i to prowadziło do wielu konfliktów i waśni. Każdy rodzaj interpretacji prowadził do powstania nowej sekty.
Bahá’u’lláh chroni Swą Wiarę przed takim podziałem poprzez obdarzenie Jej wyjątkową mocą – mocą Przymierza. Przed Swym odejściem, w jasnych słowach na piśmie stwierdził, że po Nim, wszyscy bahaici powinni zwrócić się w stronę ‘Abdu’l-Bahy. ‘Abdu’l-Bahá, Jego najstarszy Syn, został więc wyznaczony na jedynego Interpretatora Jego Słów i Centrum Jego Przymierza. Został On wychowany przez samego Bahá’u’lláha, uznał Swą Pozycję jeszcze jako dziecko i dzielił cierpienia Swego Ojca. Był najcenniejszym darem dla ludzkości, doskonałym Przykładem wszystkich Nauk bahaickich.
Życie `Abdu`l-Bahy
‘Abdu’l-Bahá żył siedemdziesiąt siedem lat. Urodził się tej samej nocy, gdy Báb ogłosił Swą Misję w 1844, a zmarł w listopadzie 1921. Jego życie pełne było cierpień, lecz każdemu, kto dostąpił Jego obecności dawał poczucie największej radości i szczęścia. Po odejściu Jego Ojca spadła na Niego odpowiedzialność za wspólnotę bahaicką i pracował On dzień i noc, aby szerzyć Wiarę na Wschodzie i Zachodzie. Napisał tysiące Tablic do różnych jednostek i grup, a także wyjaśniał Pisma Swego Ojca. Dzisiaj Jego interpretacje są istotną częścią Pism Wiary Bahá’í.
 Skupiając się na osobie ‘Abdu’l Bahy jako Centrum Przymierza Bahá’u’lláha, bahaici świata pozostali zjednoczeni w swych wysiłkach, aby prowadzić bahaickie życie i budować nową cywilizację. Pamiętamy, że częścią naszej obietnicy, którą daliśmy Bahá’u’lláhowi jest to, że mamy
kochać się nawzajem, i właśnie w ‘Abdu’l-Bahu widzimy doskonały przykład osoby kochającej. Pamiętamy, że mamy popierać sprawiedliwość, że mamy być szczodrzy, że mamy nie zwracać uwagi na błędy innych, i to właśnie z przykładu ‘Abdu’l-Bahy możemy się uczyć sprawiedliwości, hojności, przebaczania.
Zgodnie ze wskazówkami Bahá’u’lláha, ‘Abdu’l-Bahá wyznaczył w swoim testamencie Shoghiego Effendi (na zdjęciu) - prawnuka Bahá’u'lláha na strażnika wiary bahá’í i upoważnionego interpretatora Pism Świętych.
Od 1921 roku do chwili śmierci w 1957 roku w Londynie, Strażnik prowadził Wspólnotę Bahaicką i w tym czasie rozwinął bahaicki system administracyjny na całym świecie. Po 5 latach po jego śmierci bahaici wybrali Powszechny Dom Sprawedliwosci.
Rozdzial 9
Przykazania bahaickie
Najważniejszym aspektem każdej religii są prawa, które Objawiciel przynosi ludzkości, aby naprowadzić ją na właściwą drogę. Niektóre z tych praw i przykazań są wieczne, inne zmieniają się w miarę jak ludzkość rozwija się i ewoluuje. Wiara naucza nas, że nie powinniśmy myśleć o bahaickich prawach jako o serii nakazów i zakazów. Bahá’u’lláh mówi nam, że Jego prawa są “lampą Mej serdecznej opatrzności, dla Mych stworzeń zaś to klucz do Mojego miłosierdzia”.
Nie powinniśmy też przestrzegać tych praw ze strachu przed karą, gdyż, jak wyraźnie stwierdził On w Swej Najświętszej Księdze: “Przestrzegajcie Mych przykazań z miłości do Mojego piękna”.
Te idee staną się bardziej zrozumiałe, jeśli podam Ci kilka przykładów bahaickich praw.
 Modlitwa
W fizycznym świecie istoty ludzkie muszą codziennie jeść. Takie są potrzeby ludzkiego ciała: jeśli nie uczynimy tego, rozchorujemy się i szybko umrzemy. Możemy więc powiedzieć, że codzienne jedzenie jest prawem fizycznej egzystencji, które musi być przestrzegane. W ten sam sposób, jednym z przykazań Bahá’u’lláha jest codzienna modlitwa. Tak jak nasze ciało, nasze dusze potrzebują ciągłego pożywienia, a modlitwa zapewnia pokarm dla naszego duchowego rozwoju. Istnieje wiele pięknych modlitw objawionych przez Bába, Bahá’u’lláha i ‘Abdu’lBahę, które możemy odmawiać, gdy jesteśmy sami lub na spotkaniach. Niektóre z tych modlitw są wyjątkowe, niektóre obowiązkowe. Jedna z modlitw obowiązkowych jest odmawiana przez bahaitów każdego dnia pomiędzy południem, a zachodem słońca.
Modlitwa jest konwersacją z Bogiem. Jeśli osoba kocha drugą, największym pragnieniem jej jest rozmawiać z nią i przebywać w jej obecności. Dlatego też jako znak jej miłości do Boga,bahaita pragnie rozmawiać z Nim, inaczej mówiąc – modlić się każdego dnia.
“Daję świadectwo, o mój Boże, że stworzyłeś mnie, abym Cię znał i wielbił. Świadczę w tej chwili o mojej bezsilności a Twojej mocy, o mym ubóstwie a Twoim bogactwie. Nie ma innego Boga poza Tobą, Pomagającym w Niebezpieczeństwie, Samoistnym.”
Bahá’u’lláh
Obmawianie i oszczerstwa
W innym przykazaniu, Bahá’u’lláh zabrania obmawiania i szerzenia oszczerstw. Jest to ważne, gdyż - jeśli się temu przyjrzeć - jednym z największych wrogów jedności jest obmawianie. A niestety, rozmawianie o błędach ludzi podczas ich nieobecności stało się już uznaną praktyką wśród większości ludzkości. Wszyscy zdają się interesować wyłącznie słabościami innych ludzi, które w miarę powtarzania są wciąż wyolbrzymiane. ‘Abdu’l-Bahá mówi nam dokładnie coś innego: jeśli widzimy w jakiejś osobie dziesięć dobrych cech i jedną złą, powinniśmy skupić się na tych dziesięciu, a choćby nawet dana osoba miała dziesięć złych cech, a jedną dobrą, to powinniśmy skoncentrować się właśnie na tej jednej.
“O Towarzyszu Tronu Mego!
Nie słuchaj zła i nie widź zła. Nie poniżaj się ani nie biadaj i nie płacz. Zła nie powiadaj, abyś nie słyszał mówionym go tobie i nie przesadzaj błędów innych, by własne twoje błędy nie zdały się równie wielkimi oraz nikomu nie życz poniżenia, by własne twe poniżenie nie ukazało się jasno. Przeżywaj dni swego życia, które są krótsze od przelotnej chwili, z nieskazitelnym umysłem, sercem niepokalanym, czystą myślą i uświęconą istotą ażebyś, wolny i rad, złożył cielesną powłokę podążył do niebiańskiego raju i zamieszkał na zawsze w wiekuistym królestwie.”
Bahá’u’lláh
Alkohol i używki
Bahá’u’lláh zabronił picia alkoholu i oczywiście używania narkotyków. Spożywanie alkoholu naprawdę jest jedną z najgorszych społecznych chorób, które istnieją dziś na świecie. Jest jedną z najczęstszych przyczyn przemocy i rozpadu szczęśliwego życia rodzinnego. Prawdę mówiąc, nigdy nie rozumiałem dlaczego ludzie biorą coś, co miesza im w umysłach i sprawia, że tracą umiejętność jasnego myślenia. Picie sprawia, że ludzie są w stanie zachowywać się w haniebny sposób, podczas gdy zostaliśmy stworzeni godnymi. Znam piękny cytat z Pism Bahá’u’lláha na temat godności:
“O Synu Ducha! Stworzyłem cię bogatym; czemu doprowadzasz się do nędzy? Szlachetnym cię uczyniłem; czemu się poniżasz? Z istoty wiedzy dałem ci byt; czemu szukasz oświecenia u kogokolwiek prócz Mnie? Z gliny miłości ulepiłem ciebie; czemuż to zajmujesz się innym? Zwróć wzrok swój ku sobie samemu, ażebyś ujrzał Mnie w samym sobie, potężnego, władnego i samoistnego.”
Edukacja dzieci
Inne przykazanie Bahá’u’lláha, mówi o obowiązku rodziców i społeczeństwa, aby kształcić dzieci. To obowiązek rodziców (jak mówi Bahá’u’lláh), aby dopilnowali, żeby dzieci wykształciły w sobie zarówno duchowe cechy oraz zdobyły wiedzę i umiejętności praktyczne, które umożliwiłyby im wieść życie przynoszące owoce.
Ten fragment z Pism ‘Abdu’l-Bahy dobrze to wyjaśnia:
“Zatem ukochani Boga i służebnice Miłosiernego muszą sercem i życiem kształcić swe dzieci i uczyć je w szkole cnoty i doskonałości. Nie wolno im zaniedbać tej sprawy; nie mogą być nieskuteczni. Zaprawdę, byłoby lepiej, gdyby dziecię wcale się nie narodziło niż gdyby miało wzrastać w ignorancji, gdyż to niewinne dziecię, w swym późniejszym życiu byłoby dotknięte niezliczonymi wadami, stałoby odpowiedzialne przed Bogiem i odpowiadało przed Nim, pokryte hańbą i odrzucone przez ludzi. Cóż za błąd byłby to i cóż za przeoczenie!”
Praca bahaity
Wiara Bahá’í jest religią, a nie tylko zbiorem pięknych idei.
W rzeczywistości jest bardzo zorganizowaną religią, której celem jest ni mniej ni więcej, tylko zjednoczenie całej ludzkiej rasy. Praca bahaitów to budowanie światowej cywilizacji. W tej pracy bierze udział trzech uczestników i każdy z nich pełni bardzo ważną rolę:
* Pojedynczy człowiek;
* Wspólnota;
* Instytucje Wiary.
Wiara Bahá’í jest religią, a nie tylko zbiorem pięknych idei. W rzeczywistości jest bardzo zorganizowaną religią, której celem jest ni mniej ni więcej, tylko zjednoczenie całej ludzkiej rasy. Praca bahaitów to budowanie światowej cywilizacji.
Osoba
Obowiązkiem pojedynczego wyznawcy jest bycie wiernym Przymierzu, codzienne usiłowanie dopasowania swego życia do Nauk Bahá’u’lláha oraz służba ludzkości, z ciągłą świadomością faktu, że życie nie kończy się wraz ze śmiercią, i że nasz związek z Bogiem jest wieczny.
Po śmierci nasze dusze stają się wolne i kontynuują swój rozwój w kierunku Boga przez całą wieczność. Nasze życie bardzo przypomina pobyt niemowlaka w łonie matki. Przez około dziewięć miesięcy u dziecka wykształcają się niezbędne organy – oczy, uszy, ręce, itd. – które będą mu potrzebne w późniejszym świecie. W ten sam sposób musimy wykształcić w sobie wartości duchowe, które będą nam potrzebne w innych światach Boga. Rzecz jasna nie osiągniemy naszego celu jedynie myśląc o nim – musimy pracować, służyć naszym bliźnim i dzielić się wiedzą, którą zdobywamy z innymi.
Wspólnota
Jednostki ludzkie nie zostały stworzone, aby żyć same – żyjemy we wspólnotach i musimy razem pracować, aby zbudować nową cywilizację. Najbliższa nam jest lokalna wspólnota, która składa się z bahaitów naszej wsi lub miasta. To właśnie tu uczymy się ze sobą współpracować, razem wzrastać i jednoczyć. Oprócz przynależności do wspólnoty lokalnej, jesteśmy również członkami wspólnoty narodowej, a wreszcie także ogólnoświatowej wspólnoty bahaickiej, która wciąż się rozrasta i przyciąga ludzi ze wszystkich religii, ras i narodowości. Bahaici w jednej wspólnocie planują działania, które pomogą zbudować jedność w społeczeństwach, w których mieszkają i żyją.
Instytucje Wiara Bahá’í
W przykazaniach Bahá’u’lláha zawartych jest wiele wskazówek dotyczących tego, jak powinno być zorganizowane społeczeństwo. W przeszłości Objawiciele Boży niewiele mówili o tym, jak ich zwolennicy powinni się organizować i ludzie sami musieli o tym pomyśleć. Lecz w przypadku Wiara Bahá’í, Bahá’u’lláh przyniósł Swój własny Porządek Administracyjny, co oznacza, że powiedział On nam jakie mamy stworzyć instytucje, jak powinny one działać i jak ludzkość powinna być zarządzana.
Mówiłiśmy już o najwyższej instytucji, czyli o Powszechnym Domu sprawiedliwości. Raz w roku, bahaici w każdym państwie wybierają Narodowe Zgromadzenie Duchowe, a w każdej miejscowości – Lokalne Zgromadzenie Duchowe. Jest to instytucja, którą poznasz najszybciej. W Wierze Bahá’í nie ma księży ani duchowieństwa i to właśnie Lokalne Zgromadzenie Duchowe zajmuje się sprawami wspólnoty i dba o dobrobyt jej poszczególnych członków. Lokalne Zgromadzenie Duchowe składa się z dziewięciu osób wybieranych w atmosferze pełnej modlitwy - głosowanie jest tajne i biorą w nim udział wszyscy dorośli z danej wspólnoty. Zgromadzenia Duchowe są dla bahaitów niezmiernie ważne – przez nie uczymy się jak należy zajmować się z ludzkimi sprawami i jak można ustanowić w społeczeństwie nowy porządek, który znany jest jako Światowy Porządek Bahá’u’lláha.
Epilog
To była krótkie wyjaśnienie istoty Wiary Bahá’í. Aby zostać bahaitą, nie trzeba przechodzić specjalnych rytuałów. To co jest najważniejsze, to zaakceptować w swoim sercu Bahá’u’lláha jako Objawiciela Bożego na ten czas i to, że objawił on Słowo i Przewodnictwo Boże. Ważnym jest również zrozumienie, że bahaita po za akceptowaniu Bahá’u’lláha, zaczyna świadomie stosować w życiu Jego nauki i stara się dzień i noc wciąż pogłębiać swoją wiedzę o Wierze Bahá’í. `Abdu`l-Baha powiedział:
„Muszą oni dowieść tego, że są bahaitami poprzez uczynki, a nie tylko nazwę. Ten jest prawdziwym bahaitą, kto dzień i noc stara się rozwijać na ścieżce, która transformuje człowieka, czyim największym pragnieniem jest żyć i działać w taki sposób, aby wzbogacić i oświetlić świat, którego celem w życiu jest zachowywać się tak, aby być przyczyną nieskończonego rozwoju.”
www.bahai.org.pl
www.kushtar.blogspot.com
www.bahai.blog.onet.pl
www.bahaikrakow.blogspot.com
www.bahai.org
Nadesłane przez : Kusztar
www.bahaizm.blogspot.com
Data utworzenia: 12/07/2009 @ 22:04
Ostatnie zmiany: 30/07/2018 @ 01:38
Kategoria : BAHAIZM
Strona czytana 16178 razy
 Wersja do druku
|
|
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Góra