|
Religie Prehistoryczne
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 21:21 Religie prehistoryczne to te religie, których istnienia możemy się domyślać na podstawie wykopalisk archeologicznych, obejmujących początkowy okres dziejów ludzkości do mniej więcej 3300 p.n.e., to znaczy do momentu, w którym przypuszczalnie wynaleziono pismo. Przez cały ten okres wierzenia przekazywane były ustnie oraz na drodze zachowań naśladowczych, czyli powielania z pokolenia na pokolenie pewnych rytuałów, gestów i czynności wchodzących w skład danej praktyki religijnej, tak jak to robią do dzisiaj wszystkie społeczeństwa niepiśmienne.
Czy pusty grób jest faktem historycznym?
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 02:18 Rozważania nad pustym grobem Jezusa do tej pory snuło niewielu ludzi. Dla wierzących zastanawianie się nad „historycznością” pustego grobu czy anatomicznymi szczegółami zmartwychwstania byłoby profanacją i grzechem, dla niewierzących takie rozważania byłyby podobne do rozważań o tym w jaki sposób święty Mikołaj z workiem pełnym prezentów wchodzi do domu przez komin. Dlatego można powiedzieć, że jest to temat jeszcze dziewiczy. /czytaj więcej /
Kobiety w Biblii: - Rut Moabitka
- autor : Rel-Club
17/08/2007 @ 01:43  Księga Rut opowiada o wydarzeniach, jakie miały miejsce w czasach sędziów (ok. 1200-1050 r. p. n. e.). Uważa się, że powstała ona w końcu V lub na początku IV wieku p. n. e. i jest dziełem jednego autora. Opowiada o kobiecie pochodzącej z „obcego” ludu. Z powodu głodu niektórzy mieszkańcy Betlejem wyruszali w podróż i osiedlali się w ziemi Moabu. Był wśród nich Elimelek, jego żona Noemi i dwaj synowie. Moabici to dalecy kuzynowie Izraelitów, wywodzący się od Moaba, spłodzonego przez bratanka Abrahama, Lota, w kazirodczym stosunku z własną córką po zagładzie Sodomy i Gomory. Po śmierci Elimeleka Noemi została z synami sama. Wzięli oni sobie za żony Moabitki: Orpę i Rut. Niestety obaj synowie również szybko zmarli. Noemi postanowiła wrócić do swej ojczyzny, gdzie skończył się już głód. Swoje synowe odesłała do domów ich matek.
Buddyzm - narodziny i ekspansja cz2
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:34  ... Wśród badaczy dziejów buddyzmu raczej zgodnie panuje opinia, iż za lata największej ekspansji buddyzmu należy uznać okres od roku 200 p.n.e. do roku 200 n.e. Na ten okres właśnie przypada czas panowania Kaniszki. W tym okresie (II w. n.e.) działa wielka postać buddyzmu — Nagardżuna, który wielce przyczynia się do „dookreślenia" buddyzmu w wersji mahajanistycznej. To także czas wielkiego otwarcia buddyzmu na Zachód. Pamiętajmy wszak o „odwiedzinach" Aleksandra Wielkiego w Indiach, o powstawaniu niewielkich państewek zarządzanych przez władców greckich, o tyglu kulturowym, wzajemnych kontaktach i fascynacjach, o wspólnotach przygranicznych plemion Kuszanów, itd. No i rzecz jasna — o Jedwabnym Szlaku. Wśród buddystów wszystko to odegrało wielką rolę — oto pojawia się idea „wielkiej drogi"... Zaczęła się wielka praca systematyzacji nauk i ich translacji. We wszystkie strony świata wyruszają buddyjscy nauczyciele, można ich spotkać na traktach handlowych, książęcych dworach, w karawanserajach. Właśnie szlakiem Jedwabnym buddyzm dociera wpierw do Chotonu, a potem do Chin... W drugą stronę podążają pielgrzymi, by odwiedzić Indie — kraj Buddy. W Chinach jednak buddyzm uważany był za rodzaj „nauki dodatkowej", nigdy nie zdobył sobie pozycji dominującego światopoglądu. W kręgach taoistów był mocno ugruntowany, ale potępiany — zdarzało się — ze strony konfucjanistów.
Buddyzm - narodziny i ekspansja cz1
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:31  Jako że buddyzm wydaje się budzić coraz większe zainteresowanie w Europie, a także w Polsce, warto choć pobieżnie znać jego dzieje. Nie będę tu zatem zajmować się szczegółowo buddyzmem jako systemem wierzeń, a tylko jego „wędrówkami". (Wcale zresztą niełatwo rozstrzygnąć podstawową kwestię czym buddyzm jest: religią? Wszak nie ma w nim doktryny odnoszącej się do bogów. Filozofią? Rodzajem psychologii? Nawiasem mówiąc, te wszystkie podziały są, jak się wydaje, istotniejsze dla Zachodu, Wschód bowiem inaczej je kategoryzuje). W literaturze przedmiotu często można spotkać się z sądem, że buddyzm zrodził się w wyniku reakcji na braminizm. To jednak nie jest prawdą, z tej choćby prostej przyczyny, iż narodził się on na tych terenach subkontynentu indyjskiego (północno-wschodnie Indie), które były najpóźniej infiltrowane przez nurt oparty na Wedach. Ponadto należy pamiętać, że buddyzm i braminizm kształtowały się mniej więcej w tym samym czasie (V w. p.n.e., braminizm nieco wcześniej) — braminizm oparł się na starym dziedzictwie wedyjskim, a buddyzm... Właśnie! Długi czas indolodzy spierali się o „bazę", podłoże buddyzmu, jako że poznano od razu „formy gotowe", bez żadnych stadiów przejściowych. Dziś uważa się, że ...
Buddyzm - XIV Dalajlama Tenzin Gjaco
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:28  XIV Dalajlama Tenzin Gjaco jest duchowym i politycznym przywódcą Tybetu oraz zwierzchnikiem szkoły Gelug buddyzmu tybetańskiego. Urodził się w roku 1935 w rodzinie ubogich chłopów z prowincji Amdo. Dwa lata poźniej, zgodnie z wielowiekową tradycją, uznano go za nowe wcielenie XIII Dalajlamy. Po ataku komunistycznych Chin na Tybet w 1950 roku, XIV Dalajlama objął pełną władzę polityczną. Rok później jego podbitą ojczyznę przyłączono do Chin.
Buddyzm w trzy minuty
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:26  Buddyzm w trzy minuty Według doktryny buddyjskiej wszelkie cierpienia i nieszczęścia w życiu człowieka, w życiu społeczeństw i narodów oraz w świecie innych istot mają swe źródło w podstawowej niewiedzy dotyczącej tego, czym w istocie jesteśmy. Świadomość naszej prawdziwej istoty, która jest zarazem istotą wszechrzeczy, przesłonięta jest jednostronnym przeświadczeniem, że istniejemy tylko jako odrębne jednostki, różne od wszystkiego co je otacza. Ten egocentryczny punkt widzenia stwarza w nas poczucie osamotnienia i zagrożenia, powoduje nieustannie wewnętrzny konflikt, a także konflikty z innymi ludźmi, konflikty społeczne i narodowe oraz konflikt człowieka z jego naturalnym środowiskiem. Konflikty te owocują cierpieniem w postaci chorób, wojen i katastrof ekologicznych. Złudzenie zasadniczej odrębności rodzi ideologię walki i egocentryczną filozofię przetrwania kosztem wszystkiego i wszystkich.
Czym jest buddyzm?
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:18  Buddyzm jest ścieżką praktyki i rozwoju duchowego umożliwiającą Wgląd w istotę życia. Tradycja buddyjska przez ponad dwa tysiąclecia swego istnienia zgromadziła zasoby doświadczenia, z których może czerpać każdy, kto chce podążać ścieżką prowadzącą ku Oświeceniu.Brak Boga stwórcy w buddyzmie sprawia, iż często nie uważa się go za religię w utartym w naszym kręgu kulturowym znaczeniu tego słowa. Podstawy buddyzmu są łatwe do zrozumienia i zastosowania: nic na świecie nie jest stałe lub niezmienne; nasze działania pociągają za sobą skutki; w każdej sytuacji możliwa jest zmiana.
Grób Jezusa i jego kult -cz1
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 22:13  Odkrycie grobu Jezusa zawdzięczamy z jednej strony hojności Konstantyna Wielkiego, a z długiej inwencji i operatywności biskupa Jerozolimy. On i jego następcy potrafili zainicjować w Kościele nowe, dotąd nieznane tradycje jak kult grobu Pańskiego, kult miejsc świętych, pielgrzymki, zwyczaj celebrowania Drogi Krzyżowej i kult relikwii.
Kobiety w Biblii - Pryscylla i Akwila
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 21:19  Pryscylla i Akwila to para małżeńska. Dzieje Apostolskie i Listy św. Pawła informują, że udzielali oni gościny Kościołowi domowemu oraz działali jako katecheci. Bardzo ważne jest, że opisuje się ich razem, nie różnicując ze względu na płeć. Są równorzędnymi pomocnikami św. Pawła. Poza tym jako pierwszą wymienia się zawsze Pryscyllę. Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie musiały spotykać się w domach prywatnych. Kto udostępniał swój dom, odpowiadał za wszystko, co się podczas takich spotkań zdarzyło. W tak ważnej sprawie, jaką było przejście na wiarę chrześcijańską, decydował mężczyzna. Wraz z nim nową wiarę przyjmował cały dom, tzn. żona, dzieci, niewolnicy, dzierżawcy, przyjaciele, krewni. Kościół pierwotny nierzadko zbierał się też w domach kobiet samotnych. Takim kobietom łatwiej było dzielić się ze wspólnotą swoim dobytkiem.
Kobiety w Biblii - Sara i Hagar - matki synów Abrahama
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 21:14  Samotna kobieta nie budziła u Hebrajczyków zbyt dużego szacunku, chyba że była bogobojną wdową. Dlatego opowieści o biblijnych niewiastach muszą być również opowiadaniem o ich mężach i synach. Tak też jest w przypadku Sary i Hagar – ich historia nierozdzielnie związana jest z Abrahamem. Sara, według Pisma św., była bardzo piękną kobietą i Abraham, obawiając się o swe życie, namawiał ją, by podawała się za jego siostrę. Ona czyniła to w milczeniu, chociaż czyn Abrahama można uznać za wysoce niestosowny. Pozwala on, by faraon i król Geraru wzięli jego żonę na swój dwór jako nałożnicę, obficie mu to wynagradzając.
Religioznawstwo - Bibliografia polska
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 21:08 Zebrane ciekawsze pozycje wydań książek o tematyce religijnej wraz z krótką charakterystyką: - link do bibliografii w kolorze
Kobiety w Biblii: - Tamar
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:58  Imię Tamar oznacza drzewo palmowe, które w symbolice ludów Bliskiego Wschodu było obrazem całego żyjącego świata, z niego miało wyrastać wszelkie życie.Tamar była Kananejką, którą Juda wziął za żonę dla swojego najstarszego syna Era. Jednak:ponieważ Er, pierworodny syn Judy, był w oczach Pana zły, Pan zesłał na niego śmierć. Wtedy Juda rzekł do Onana: Idź do żony twego brata i dopełnij z nią obowiązku szwagra, a tak sprawisz, że twój brat będzie miał potomstwo.
Kobiety w Biblii: - Marta i Maria - siostry Łazarza
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:55  Ewangeliści opisują wiele spotkań Jezusa z kobietami – rozmawia On z nimi, uzdrawia je, korzysta z ich gościnności.Sytuacje te bulwersowały na ogół uczniów Jezusa. Wielu uczonych w Piśmie wędrowało wtedy po drogach Palestyny, prowadząc działalność podobną do tej, którą zajmował się Chrystus. Lecz w ich przypadku właściwie niemożliwe było, aby wśród otaczających nauczyciela uczniów znajdowały się kobiety. Nie wolno im było przysłuchiwać się naukom, nie mogły one również dbać o zaspokajanie codziennych potrzeb nauczyciela – żywność, nocleg itd.
Kobiety w Biblii: - Debora
- autor : Rel-Club
15/08/2007 @ 20:51 Księga Sędziów opisuje burzliwy okres. Hebrajczycy znaleźli się na terenie Ziemi Obiecanej, ale nie byli tam sami. Poszczególne plemiona izraelskie zajęły przyznane sobie tereny, nie bardzo jednak potrafiły zdobyć się na jakieś wspólne akcje przeciwko miejscowej ludności, która ze zrozumiałych względów stawiała opór przybyszom i na ogół uzyskiwała nad nimi przewagę, zmuszając do płacenia haraczy. W nieunikniony sposób dochodziło również do pewnej asymilacji Hebrajczyków z ludnością Kanaanu, w tym również do włączania się w miejscowe kulty religijne.
Epoka ta otrzymała swą nazwę od określenia, jakim obdarzano przywódców Hebrajczyków w tym okresie czasu. Są oni w Biblii nazywani sędziami, ale nie tylko sprawowali sądy, lecz stawali się również wodzami plemion Izraela. Pośród sędziów szczególne miejsce zajmuje Debora.
|
|
© 2004-2011 
==>> WPROWADZENIE
Góra